Het venijn zat hem in de staart van het commissieoverleg. Minister Paul liet overduidelijk blijken hoe het zat, wat haar (partij) betreft:
“……uiteindelijk wil je goede en deskundige leraren voor de klas en daar blijven we ons best voor doen en als we meer meesters kunnen strikken, waarom niet?”
Zucht, ja inderdaad, waarom niet? terwijl ze haar termijn nog zo hoopvol begon:
“….En ja kijk, ik deel de argumenten voor meer mannen voor de klas”.
En dat je dat als minister zegt. Ik deel de argumenten (dat gaat dieper dan ze snappen menen wij) en meer meesters? Waarom niet? Waarmee je volgens ons aangeeft dat je iets deelt en er vervolgens mee omgaat als bijvangst. Waarom niet?
Waarom niet, waarom wel?
Daar kunnen we een boom over opzetten, het waarom. Een boom die al sinds lang geleden wordt, werd en is opgezet. Alleen die boom geloven we nu wel. Sla Louis Tavecchio, Gerda Geerdink hun publicaties er maar op na. Het antwoord op de waarom vraag, ligt er namelijk al, jaren. Het antwoord op de waarom niet vraag werd in eerste instantie door minister Paul gegeven: “Meer meesters, waarom niet?”. Het antwoord op die vraag gaan we dan toch maar onverbloemd geven.
Waarom lukt het niet met meer mannen voor de klas te krijgen, terwijl alles om dit voor elkaar te krijgen er is. Of in ieder geval alles er is om het nu eens een keer gericht te gaan proberen.
1: Het ontbreekt aan een minister, partij, met de politieke moed om te zeggen: Ik ondersteun dit initiatief, ga er werk van maken. Indachtig meer vrouwen aan de top, waar die politieke moed werd opgebracht door minister van Engelshoven.
2: Het ontbreekt aan een coalitie van betrokken welwillenden (besturen, opleidingen, externe actoren) die bereid zijn op dit thema een commitment aan te gaan. Dit omdat deze coalitie het een té beladen onderwerp vindt, hiermee diep naar binnen in de eigen organisatie moet en dat wil(kan, mag,durft) men niet. En de urgentie niet gevoeld wordt.
3: Omdat er geen politieke ballen zijn, geen coalitie van welwillenden is, ontbreekt het aan een duidelijk doel: meer mannen voor de klas bekt lekker, boert regelmatig op in de publiciteit, is leuk om mee te scoren en…de honden blaffen en de karavaan trekt onverstoorbaar verder.
4: Zie punt 1 tot en met 3 en je snapt waarom deze doelen (die er niet zijn) nooit zijn verwerkt in een actieplan, waarin prestatieafspraken, meetbare uitkomsten staan. Want stel je voor dat je als opleiding of bestuur zegt dat je einde 20…?…zoveel % mannen voor de klas, op de pabo wilt hebben.
Het is mooi en moedig dat de Christen Unie een nieuwe poging waagt, dit belangrijke thema op de politieke kaart te zetten. Net zoals Denk dit deed, middels een motie, die toen (wel?) werd aangenomen. En waar verder nooit iets mee is gebeurd. Volgens de pers is de meerderheid in de Kamer er nu ook weer, niemand weet alleen waar exact voor want de motie is nog niet eens ingediend. Kortom, oude wijn in nieuwe zakken. Of????
Zolang er geen politieke urgentie op dit thema wordt uitgesproken, gaat er niets veranderen. Prima dat de overheid minder wil sturen, allen gaat dit over verleiden en uitdagen. En dat gaat weer niet gebeuren: “Meer meesters, ach ja, waarom niet!”.
En dus blijven wij met Meestert! onvermoeibaar strijdbaar en waakzaam. Om ooit, ergens, iemand tegen te komen die zegt: “Ga er werk van maken, meer meesters!” Daarom wel.