Geen koorts, gammel en wel, voorzien van paracetamol en strepsils, je bent meester of niet. Voor de klas! Groep 3, geweldige groep, zoals alle groepen uit heel Nederland Want kinderen zijn geweldig en verdienen de beste meesters en juffen: leerkrachten. De politiek meent daar de komende vier jaar geen urgentie aan toe te moeten kennen. Maar zover was ik nog niet afgelopen maandag. Mede omdat we qua leesvaardigheid en meer door heel Europa worden voorbijgestreefd op de Pisa lijsten, leek het mij zinvol de leesles die dag eens flink te gaan verrijken. Wat ik toen nog niet wist, was dat mijn tijdelijke klas daar zelf voor ging zorgen. Na binnenkomst en de nodige verhalen over het weekend, begonnen we vol goede moed aan de letter P. “Wie van jullie kent er een woord met de letter P?”, was mijn vraag. Rijke vraag of niet de vingers schoten de lucht in. “Peter, pop, appel, Piet, pepernoot, pet” en meer woorden volgden. Tot ik bij X aankwam, twee turven hoog en een glimlach rondom zijn mondhoeken die veel goeds deed vermoeden. “Penis”. Triomfantelijk keek hij het lokaal rond. Technisch gezien klopte zijn antwoord. Penis begint met de letter p. Ik dacht nog dat het goed zou zijn dit woord lichtelijk te negeren, teneinde onrust in de gelederen te voorkomen. “En Y, welk woord ken jij nog?”. Y keek zo mogelijk nog triomfantelijker de klas rond. “Piemel”. De pedagogieklessen destijds op de pabo de la Salle, leken wel stemmen uit een ver verleden. Negeren was gezien het gelach niet langer een optie meer, ingrijpen leek geboden. “1 x per ongeluk, twee keer is een patroon”, meldde ik de groep wat onhandig. Z stak haar vinger op. Pik, plasser, potlood, paal, piel, pielemuis, piet, pisser, ik hield mijn hart vast. Niets van dit alles. “Per en patroon zijn ook met een P meester Edwin”, zei ze en de groep was weer een en al aandacht. De lol om vieze woorden met een p te verzinnen was er al opgegaan in het niets. Ik heb nog geen vast contract en wilde absoluut niet dat ik nu al ter verantwoording werd geroepen door de schoolleiding: welke woorden leer jij de kinderen in groep 3? Na een dag die begon en eindigde op mijn tandvlees, paracetamol doet wonderen en is ook nog eens een woord met een p, gingen mijn gedachten onbedoeld naar de politiek. De politiek die op geen enkele wijze blijk geeft van het feit dat ze doorhebben dat het onderwijs een gigantisch probleem heeft, of beter nog problemen heeft. Ik blogde daar al eerder over en nobody cares, zoals de Engelsen zeggen. Nou, dat zeggen niet alleen de Engelsen. De politiek zegt dat ook: we don’t care! Flapdrollen zijn het. En daar zit geen Engels bij, wel een P. Een hele dikke P.